- χήν
- χήν, ὁ and ἡ, [dialect] Dor. [full] χάν (q.v.), gen. χηνός: [dialect] Ion. gen. pl. χηνῶν (not χηνέων) Hdt.2.45; irreg. acc. pl.A
χένας AP7.546
:—wild goose, Anser cinereus,χηνῶν ἢ γεράνων ἢ κύκνων Il.2.460
;χ. πλατυγίζων καὶ κεχηνώς Eub.115
, cf. Arist.HA593b22;εἰ μὴ σὺ χηνὸς ἧπαρ ἢ ψυχὴν ἔχεις Eub.101
.2 tame goose,χῆν' ἥρπαξ' ἀτιταλλομένην ἐνὶ οἴκῳ Od.15.174
, cf. 161;χῆνές μοι κατὰ οἶκον ἐείκοσι πυρὸν ἔδουσιν 19.536
;χ. τιθασός S.Fr.866
; ὥσπερ χῆνα σιτευτὸν . . ἔτρεφέ με Epigen.2; γάλακτι χηνός, of an unknown luxury, Eub.90.5;ἥπατα χηνῶν Plu.2.965a
.3 νὴ or μὰ τὸν χῆνα was Socrates' oath, Ar.Av.521 (anap., ubi v. Sch.), Cratin.231, Zen.5.81. (Cf. Skt. haṃsás, Lith. žąsìs, OHG. gans, all = goose.)
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό). 2014.